اگرچه در شرایط فعلی بسیاری از کسب‌وکارهای مجازی ایرانی توانایی زیرساختی و فنی ارائه خدمات به تمام کاربران اینترنتی را ندارند، اما صرف نظر از این موضوع، اینکه چرا مردم با فیلتر شدن تلگرام به دنبال یافتن جایگزین غیرایرانی برای آن بودند و کمتر سراغ پیام‌رسان داخلی رفتند، شاید علتی بجز حساسیت درباره حریم شخصی نداشته باشد.
یک کارشناس حوزه فناوری اطلاعات با اظهار اینکه شبکه‌های اجتماعی مانند تلگرام و اینستاگرام از صرف رسانه بودن عبور کرده و به رسانه‌های تجاری بدل شده‌اند، گفت: حاکمیت باید قبل از اینکه این شبکه‌ها در کشور در این اندازه گسترش یابند و این همه کسب‌وکار بر آنها سوار شود به اقدامات احتمالی معاندین فکر می‌کردند و شبکه‌ای داخلی را به عنوان شبکه اجتماعی معرفی می‌کردند.
مدیر اجرایی یک پیام‌رسان داخلی با بیان اینکه خود را رقیب یا جایگزین تلگرام نمی‌بیند، گفت: با استفاده از پیام‌رسان خارجی ما اطلاعاتمان را به خارج از کشور می‌فرستیم اما در سرویس‌های بومی از اطلاعات روی شبکه داخلی خود استفاده می‌کنیم.
موضوع پیام‌رسان‌ها از آن دسته مباحثی است که در اشکال و چارچوب‌های بسیار متنوعی می‌تواند ارایه شود و تنها به "تلگرام" یا "اینستاگرام" محدود نمی‌شود. پیام‌رسان‌های بومی می‌توانند در چارچوبی متفاوت وارد عرصه رقابت با خارجی‌ها شوند.